Samen staan we sterk, de krachten bundelen en met elkaar veel voor elkaar krijgen. Dat is Dorpskracht. En laat dat nu net iets zijn waar de dorpen van de gemeente Mill en Sint Hubert in uitblinken. Ieder op hun eigen manier en met hun eigen mensen, verenigingen en organisaties.
In deze maandelijkse rubriek vertellen inwoners, verenigingen en organisaties hun verhaal over de kracht van de dorpen. Wat gebeurt er allemaal? Welke initiatieven en goede ideeën zijn er al? Waar zijn we trots op en hoe zouden we de dorpskracht nog kunnen versterken? Een rubriek van en voor inwoners uit de gemeente Mill en Sint Hubert.
Vertel ook uw verhaal!
Heeft ook u een mooi voorbeeld dat u graag via deze rubriek wilt delen? Stuur dan een e-mail naar
Met wie hebben we te maken?
Ik ben Richard Arts en ik woon nu ruim tien jaar met mijn vrouw Diny in Mill, in de Brugse Berg. Voorheen woonden mijn vrouw en ik in Vianen. Echter, door mijn ziekte MS moesten we op zoek naar een woning met alle voorzieningen op de begane grond. Zo zijn we in Mill terecht gekomen. We wonen hier met erg veel plezier en hebben helemaal onze draai gevonden.
We kennen u van het opruimen van het zwerfafval in onze gemeente. Waarom bent u hiermee begonnen?
We wonen in een prachtige omgeving, met mooie natuur, daar moeten we zuinig op zijn. Ik trek er graag op uit met mijn scootmobiel en ik vind het dan een kleine moeite om het rondslingerende afval dat ik tegenkom, mee te nemen. Ik begon hiermee in mijn eigen straat maar inmiddels is mijn ‘werkgebied’ uitgebreid naar heel Mill. Daarnaast heb ik op verschillende plekken in Mill zakken opgehangen zodat iedereen het afval van onderweg, netjes kan weggooien. Het is wel jammer dat sommige mensen deze zakken echter misbruiken en er ook hun afval van thuis in te dumpen. Ik zamel niet alleen afval in maar sorteer het ook allemaal zodat het weer kan worden gerecycled.
Ik heb het opruimen trouwens niet van een vreemde. Ook mijn moeder was altijd bezig met het schoonhouden van haar omgeving, dus ik heb een goed voorbeeld.
Deze maand is het landelijke opschoondag. Waarom is het zo belangrijk dat we met elkaar onze dorpen schoon houden?
Als je opruimt dan blijft je omgeving automatisch ook netter. Het is nu eenmaal een feit dat mensen sneller iets in de natuur laten slingeren als er al meer afval ligt. Ik merk het zelf ook. Eerst had ik jaarlijks nog zo’n 200 zakken afval, dat zijn er nu nog maar 100. Goed voorbeeld doet blijkbaar volgen. De mensen werken echt goed mee, daar ben ik best trots op.
Het is wel jammer dat er maar één landelijke opschoondag is, dat zouden er wat mij betreft wel twee mogen zijn. Tijdens zo’n opschoondag zijn we met een grote groep en kunnen we heel grondig te werk gaan, dat lukt mij niet in mijn eentje.
Wat is het meest opmerkelijke dat je ooit hebt gevonden?
Opmerkelijke dingen vind ik regelmatig maar ik vind het pas echt leuk als ik iets waardevols kan teruggeven aan de eigenaar. Zo heb ik al twee keer een portemonnee gevonden waar van ik de eigenaar heb weten te traceren. Die mensen zijn dan zo blij. En pas kwam ik een jonge jongen tegen die iets aan het zoeken was. Hij was zijn telefoon onderweg kwijtgeraakt en ook die had ik al gevonden. Dat is dan echt mooi.
Begin dit jaar werd u onderscheiden als vrijwilliger van het jaar? Hoe vond u dat?
Dat vond ik echt leuk, een mooie blijk van waardering. Gelukkig krijg ik tijdens mijn ritjes daarnaast ook nog vaak genoeg leuke opmerkingen. Mensen die je gedag zeggen of de schooljeugd die je inmiddels kent en zegt dat je goed bezig bent.
U bent ook nog lid van gehandicapten platform. Waarom is dat belangrijk?
Wij bezoeken winkels, horecazaken en openbare gebouwen en brengen hindernissen in beeld waar mensen, die niet afhankelijk zijn van een rolstoel, vaak niet aan denken. We zijn geen controleurs maar geven vooral advies. Dat wordt erg gewaardeerd. Het is belangrijk dat ook mindervaliden overal makkelijk kunnen komen en met veel plezier overal aan kunnen deelnemen.
Wat is Dorpskracht?
Mijn vrouw Diny en ik vinden het heel belangrijk om voor anderen klaar te staan en naar elkaar om te kijken. Zo is mijn vrouw Diny, net als onze kleindochter, vrijwilligster bij de huiskamer in De Wester. Ook gaan we samen meerdere keren per week kaarten bij mensen die alleen zijn. Of brengen we pannetjes soep of een lekkere bord eten naar bekenden die het op dat moment echt nodig hebben. Wij vinden het fijn om te geven.
