Zo’n 28 jaar was het een twee-eenheid in het straatbeeld in onze gemeente. Pieter van den Elzen (Pietje de Grondwerker) en zijn oranje vrachtwagen.

“Als ik door Mill kwam rijden, zwaaide iedereen. En als ik een uur later op de fiets door Mill kwam, zwaaide er niemand.” Maar op vrijdag 14 augustus is de vrachtwagen verkocht. “Niet alleen ik, maar heel Mill zal hem denk ik wel gaan missen. Maar het is mooi geweest. Hij is nu naar een liefhebber van oude voertuigen in Duitsland, ruim 700 kilometer verderop. Zo veel kilometers heeft hij bij mij nog nooit in één keer hoeven rijden.”

Op 21 augustus 1980 werd de vrachtwagen – een splinternieuwe Mercedes-Benz LAK 1513, 4-wiel aangedreven met 130 pk en 6 cilinder motor – door de gemeente Mill en Sint Hubert gekocht. “Ik werkte in die tijd veel en vaak hier in de gemeente Mill en Sint Hubert en deed ook veel werk voor de gemeente,” vertelt Pieter van den Elzen (19 oktober 1944) uit Mill. “In april 1992 verkocht de gemeente de vrachtwagen en ik wilde hem graag overnemen. Het ging op inschrijving. Cor Schel werkte op de gemeentewerf en hij vertelde dat er veel belangstelling was, dat er veel mensen waren wezen kijken. Ik dacht: nondeju, ik wil hem wel graag hebben. Dus schreef ik in voor 12.500 gulden. Op vrijdag belde ik naar Jo van Stiphout op het gemeentehuis. Die dag zou namelijk bekend worden gemaakt wie de vrachtwagen kreeg. ‘Je hebt hem’, zei van Stiphout. ‘Maar dat kon ook niet anders, want je was de enige belangstellende.’”

De oranje vrachtwagen hield Pieter over na zijn werkzaamheden als zelfstandig ondernemer. Daar begon hij in 1968 mee. “Vroeger had ik een rupsgraafmachine. We zaten toen veel in de verhuur bij andere aannemers. Zo hebben we bijvoorbeeld voor Heijmans gewerkt en op een gegeven moment hadden we drie kranen en werkten we ook aan de aanleg van de gasleidingen vanuit Slochteren. Wij werkten toen in Friesland.” In 2009 werd Pieter 65 en beëindigde hij zijn bedrijfsactiviteiten, maar de oranje vrachtwagen hield hij.

Bladerend door een map somt hij alle namen op van medewerkers van de gemeente die ooit in de vrachtwagen reden. “Ik heb hier nog de factuur van de gemeente en rapporten van weging. Zelf heb ik er ook veel mee gewerkt en de laatste tien jaar heb ik er veel mee gedaan voor de meest uiteenlopende verenigingen. Van dranghekken halen en brengen voor de carnavalsvereniging, diverse festivals en het Oerparcours tot het plaatsen van de kunstwerken voor Ontdek Mill. Maar ook veel voor het Senioren Hobby Centrum, het plaatsen van de kerststal bij de kerk, Hobby Doe wat en de bouw van de Acaciahof.” Daarnaast werd Pieter met zijn vrachtwagen vaak gevraagd om bomen uit tuinen te halen en ander zwaarder materiaal te verplaatsen. “Door de besturing op de kraan kon ik er heel nauwkeurig mee werken. Ik heb wel eens een fles op de grond gezet en kon hem met de grijpers niet alleen bij de dop pakken, maar doordat de grijper ook kon draaien zelfs de dop eraf halen.” Pieter geeft overigens wel direct toe dat daar op dat moment geen getuigen bij waren.

Maar de vrachtwagen is verkocht en heeft Mill verlaten. “Het was mooi geweest als hij in Mill was gebleven. Ik heb hem verkocht omdat ik bang was dat er straks een keer grote onkosten aan zouden komen. Nu kon ik kleine gebreken zelf repareren, maar een vrachtwagen van veertig jaar oud moet je goed onderhouden en dat zou voor mij te duur worden.”