Door Elly Meijnders - Met groot plezier heb ik al enkele malen een workshop “Intuitief schilderen” gevolgd bij Nellie Wijdeven.
Zij geeft deze workshops altijd in een bijzondere locatie, waarbij je met mooi weer zowel binnen als buiten kan vertoeven. Zo heb ik al meegedaan bij Landgoed de Barendonck en bij Kasteel Aldendriel. Zeer sfeervol.
Hart
In het begin van de workshop doet zij samen met de groep van zo’n 8 tot 10 personen een eenvoudige meditatie. Daarna mag je aan de slag. Heerlijk is dat je niet aan regels of voorwaarden hoef te voldoen, maar schildert wat voorhanden komt uit je handen, hoofd en hart.
Interview
Zoals dat werkt bij een mens als Nellie had ik een spontaan interview met haar bij een bezoek bij mij thuis. Over haar boeiende leven, over haar vrijwilligerswerk. Ik laat Nellie aan het woord.
“Ik ben begonnen met die workshops in 2010 denk ik. Ja 2010 was het. Dat klopt Elly, dat is beslist niet gewoon. Ik ben er een van een tweeling, mijn zus wilde door de omstandigheden waarin zij toen verkeerde, haar 60e verjaardag niet vieren. Ik wel. Toen zijn we met een groepje in Barendonck gaan schilderen. De opbrengst van die bijeenkomst was voor Noah in Afrika, die zwaar gehandicapt is en waar een vriendin van mij elk jaar naar toe ging. De groep was enthousiast over mijn inbreng en toen ben ik verder gegaan met om de 6 tot 8 weken een workshop te doen.
Bijzonder
Wat bijzonder was dat ik ontdekte dat ik dingen over de schilderingen van de groepen doorkreeg, die ik van tevoren niet wist. En die ik dus kon delen met de deelnemers, ja Elly een heel boeiend extra gegeven.”
Kun je die wetenschap delen met vrienden, familie, Nellie? Heb je mensen waar je er mee over kunt praten?
Nellie glimlachend naar mij: “Gelukkig heb ik mijn man Wim nog, die is belangrijk voor me. Maar ik heb inmiddels ook een paar vriendinnen met wie ik spiritueel bezig kan zijn, het met hen delen. Weet je Elly, je hebt andere mensen nodig om jezelf te ontwikkelen. Ik vind het verrassend wat er op mijn pad komt en kan zeker niet de hele dag niets doen, dat ligt niet in mijn aard. Ik heb natuurlijk de zorg voor Wim, hij heeft een handicap, maar het lukt hem om daar op een goede manier zijn weg in te vinden. Muziek is nog steeds zijn passie”.
Wat zijn de dingen die je tot nu toe gedaan hebt in je leven, Nellie?
“Ik ben even raadslid geweest, ik heb kinderopvang gedaan, van alles eigenlijk. En nu doe ik vrijwilligerswerk, ik schilder met mensen met een beperking in Sint Anthonis. In Madeleine heb ik 10 jaar geschilderd met mensen. Nu doe ik dat met een mevrouw met Parkinson eens in de twee weken. Vindt ze geweldig. En op zondagochtend zit ik achter de balie van Madeleine. Allemaal leuke dingen, dat is het voordeel van vrijwilligerswerk, je doet allemaal leuke dingen”, lacht Nellie.
Ik vraag haar naar haar gezinsleven.
Nellie: ”Ik heb twee volwassen zonen. De ene woont in Mill, de andere in Eindhoven. We hebben 4 kleinkinderen, drie meisjes en een jongen. Je hebt gelijk Elly, dat is een rijk leven. Ik wil ook in contact blijven met mensen met eenzelfde gedachtenpatroon, die op hetzelfde spoor zitten. Ik word blij als ik iets voor andere mensen mag doen. Ik vind dat je moet luisteren naar je eigen hart, luisteren naar wat je wel of niet moet doen. Uiteindelijk ben jij er voor die ander maar die ander is er ook voor mij. Ik weet het, het komt niet naar je toegewaaid, je moet er iets voor doen. Maar ik heb altijd een man gehad die naast mij stond, ik kreeg de gelegenheid om het allemaal te doen. En uiteindelijk is er dan altijd die glimlach... En hij zorgde voor de muziek!”, lacht ze voluit.
