Emma Boré, de oudere zus van Eugenie, kwam ook in aanmerking voor het rehabiliteitsprogramma en zij verbleef in Nederland bij een familie Willems. Deze wordt regelmatig in de brieven genoemd, enerzijds om hen te bedanken voor geld of een cadeau, anderzijds om hen te vragen of Emma weer naar Nederland mag komen.
Helaas wordt nooit de plaatsnaam genoemd. Uit de brieven blijkt, dat ook Eugenie contact moet hebben gehad met deze familie Willems, dus je mag dan concluderen, dat ze in Sint Hubert hebben gewoond of er niet al te ver vandaan.
Peter Klomp, die in het bezit is van de hele collectie brieven, is zo lang dit hele gebeuren hem bezighoudt al op zoek naar deze familie Willems. Maar alle vragen blijven nog steeds onbeantwoord.
Reeds in deel 2 maakten we melding van het feit, dat de opa van Peter, Martinus Klomp, waar Eugenie verbleef, een trouw lid was van het kerkkoor Sint Cecilia in Sint Hubert. We gaven toen al aan, dat dit wel eens een interessant gegeven zou kunnen zijn. Dit, omdat het toenmalige schoolhoofd van de lagere school in Sint Hubert ook organist was. Of ie dat tijdverdrijf ook uitoefende bij het Sint Hubertse kerkkoor, dat weten we niet. Maar Martinus Klomp kende hem goed. Het toeval wou, dat zijn achternaam Willems luidde. Dus Peter dacht de familie Willems, waar Emma verbleef te hebben gevonden. Peter is namelijk ook in het bezit van een enveloppe gericht aan zijn opa met op de achterkant een stempel: R.C. Willems, Berg en Dal. Dus Peter nam contact op met de Heemkunde van Berg en Dal of zij meer informatie hadden. Deze Robertus Cornelis Willems (Sint Hubert, 1871-1950) huwde op 11 juni 1907 met de uit Sint Hubert afkomstige Anna Maria Lamers (1881-onbekend). De Willems, die Peter zoekt, heet echter Hendrik Willems, door de familie Boré ook wel Heinrich genoemd. Zouden het dan twee broers kunnen zijn? Peter vindt ook nog een overlijdensadvertentie van voormalig schoolhoofd en organist Robertus Cornelis Willems, die begraven ligt in Berg en Dal. Dit spoor loopt echter dood.
Opnieuw dacht Peter een aanknopingspunt te hebben gevonden, toen een inwoonster van Mill, oorspronkelijk afkomstig uit Langenboom hem attendeerde op een artikel in ’t Torentje (2022), geschreven door eerder genoemde Toon Ermers. Dit handelde over de 15 Oostenrijkse kinderen, die in 1920 in Langenboom ondergebracht werden, nadat Dominicaan Pater van den Broek hiertoe vanaf de preekstoel een oproep had gedaan. Dit stuk werd geschreven naar aanleiding van de opvang van Oekraïense vluchtelingen in Langenboom. Het vermoeden, dat de gezochte familie Willems misschien dan in Langenboom woonde, wordt door navraag bij de heer Toon Ermers helaas niet bevestigd.
Zo heeft Peter en ook ik al diverse pogingen gedaan om de familie Willems te vinden als we weer een nieuwe tip of aanwijzing hadden. Helaas tevergeefs.
Peter zou graag willen weten, welke familie Willems met net zo’n groot hart als zijn grootouders dit geweest zou kunnen zijn. Misschien heeft hun nageslacht ook nog net als Peter informatie in de vorm van brieven en foto’s.
In een brief, waarvan de datum niet echt bekend is, wordt medegedeeld, dat Emma en Eugenie veel gehuild hebben, omdat ze het slechte nieuws ontvingen, dat grootvader Willems is overleden. Dit moet ergens in 1923 geweest zijn. Verder komt in een brief van
16 september 1924 een Fini of Tini Willems ter sprake. Het sierlijke oude handschrift blijkt niet altijd even gemakkelijk te lezen te zijn. Het lastige van de naam Tini is, dat deze zowel voor vrouwen en mannen kan gelden. Was het een broer van Hendrik? Of een zoon? Of zijn vrouw?
Hendrik (Heinrich) Willems heeft in ieder geval een zoon, genaamd Johan, want in een brief uit 1935 wordt gevraagd hen beiden de groeten te doen. Over een eventuele echtgenote of andere kinderen wordt nooit gesproken.
Ook moeten de families Klomp en Willems elkaar goed gekend hebben, want ook in de latere brieven vragen ze altijd aan Martinus en Wilhelmina Klomp hoe het met Hendrik (Heinrich) Willems en Johan gaat.
Helaas hebben we niet meer aanwijzingen. Wie was Hendrik Willems? En heeft iemand zijn zoon Johan Willems gekend? Of een Fini of Tini Willems? Wie kan ons helpen? We zijn er ons van bewust, dat Willems in deze streek een veel voorkomende achternaam is. Maar je weet maar nooit. Want ondertussen krijgen we als reactie regelmatig een verhaal te horen, dat iemands grootouders ook een kindje uit Oostenrijk of Hongarije opgevangen hebben. En daar zal maar net de familie Willems tussen zitten, waar het zusje van Eugenie, Emma, zo gastvrij in het gezin werd opgenomen.
Volgende week maken we in deel 11 kennis met de allerlaatste brieven en ontvangt de familie Klomp verdrietig nieuws vanuit Wenen.
Bron en foto’s: Peter Klomp,
Tekst: Marja Verheijen,
