Berichten van de boswachter

Het is alweer even geleden sinds jullie iets hoorden van jullie ‘dorpsboswachter’. Daaraan zouden jullie kunnen afleiden dat ik het heel erg druk heb. Die indruk laat ik natuurlijk graag in stand.

Terwijl ik het dus zo druk heb als wellicht een deel van de mensen die deze column lezen, is een deel van ons dorp al op vakantie. Dat is goed te merken in de supermarkt, op straat en zo ook op Tongelaar. We zijn een soort ‘zomerslaap’ ingesukkeld. Dat is helemaal prima, de natuur en het landgoed kunnen ook wel wat rust gebruiken voordat het immer roerige najaar weer aanbreekt. Welke onderwerpen, activiteiten, en ontwikkelingen op ons mooie landgoed zijn thans, tijdens deze komkommertijd, wel schrijvenswaardig genoeg? Nou ja, eerste punt op de agenda is dat het toch wel weer heel erg droog is. De paar regenbuitjes die we hebben gehad waren weliswaar goed getimed, maar zijn toch druppels in een lege emmer. Het idiote blijft in mijn beleving dat deze droogte volgt op een schier Bijbelse zondvloed, die kennelijk toch niet genoeg is vastgehouden in ons watersysteem om ons ‘door de woestijn’ te loodsen. De schrik qua wateroverlast zat er na een enkele natte periode alweer zo diep in dat al het water wat we nu goed zouden kunnen gebruiken alweer goed en wel in de Noordzee toeft. We leren het nooit zo. Ofwel: ten arren moede maar weer verhaspelen. Lelijke en oneindige zwarte slangen, sleetse moeite, dure diesel, en vooral heel veel spuitgeweld. Een waterroof van enige opmerkelijkheid. Dat dat mag van ons allemaal. Met als kwalijk gevolg verdrogende tuintjes van de burgers, frustratie onder de ‘nette’ boeren die het kostbare (en gemeenschappelijke) grondwater met rust laten, en beteuterde boswachters die hun bomen het blad zien vallen voordat herfstooi weer in mode is. Je ziet de sloten en beken leeglopen als die monsters weer samen aanstaan. Waarvan akte. Ik ben de hoop op verandering op dit dossier een beetje aan het kwijt raken als ik eerlijk ben. Het Waterschap is aan zet. Dan het tweede punt. Dingen die niet helemaal goed gaan bij Brabants Landschap. Wel zo eerlijk. Er zou een uitkijktoren komen op Tongelaar, aan de Hoogedijk. Die gaat er komen. Ook tot mijn grote frustratie duurt het langer dan we willen. Er zijn problemen met verstrekte co-financieringen en vertraging in de aanbesteding. De aannemers hebben weinig tijd (en er zijn er meerdere mee gemoeid), en de gelden die zijn toegezegd komen vaak met een houdbaarheidsdatum. Een en ander sluit slecht op elkaar aan. Ik werk er hard aan om alles in orde te krijgen dit najaar. Dan hebben we volgend jaar een uitkijktoren, waar ik dat graag dit seizoen al klaar had gezien. Nou ja, nu is toch iedereen al op vakantie. Onze ‘refurbishment’van het infopunt op Tongelaar is ook al vertraagd. Dingen lopen, maar niet synchroon. Wel ook klaar dit najaar. Kom dan vooral kijken naar wat we voor moois bedacht hebben, echt een ander verhaal aan het worden. 

Ik had nog wel wat meer dingetjes, komt volgende keer wel; m’n woordquotum is weer eens vroegtijdig bereikt. Ik ben ook aan vakantie toe denk ik. Volgende week vertrek ik met gezin naar ons huis in Schotland, daar heb ik ernstig veel zin in. Ik wens alle lezers een heel, heel fijne zomer toe. Die wat mij betreft best wat natter mag zijn soms. Bij voorkeur als ik de BBQ niet aan heb. 

Boswachter Gijs