Jan is 51 jaar, alleenstaand en breekt zijn been, wat nu?
Jan loopt naar de bushalte om met de bus naar zijn werk te gaan. Doordat een fietser over het voetpad fietst, moet hij uitwijken, waarbij hij zich lelijk verstapt op de stoeprand en valt. De overbuurvrouw ziet het gebeuren en schiet hem te hulp. Omdat hij niet op kan staan van de pijn belt de buurvrouw de ambulance. Hij wordt naar het ziekenhuis vervoerd waar blijkt dat hij zijn bovenbeen gebroken heeft. Dezelfde dag nog wordt hij geopereerd. Enkele uren na de operatie komt de fysiotherapeut bij hem en mag hij even uit het ziekenhuisbed. Jan vindt het maar lastig met de krukken te lopen. Hij moet die nacht in het ziekenhuis blijven, de verpleegkundige laat hem weten de volgende dag te bekijken of hij naar huis kan.
Jan probeert wat te slapen maar is veel wakker. Hij piekert over hoe het thuis moet. Hoe kom ik de trap op naar boven waar mijn bed staat, misschien moet ik maar op de bank slapen? Hoe moet ik eten koken? En boodschappen doen? Wie doet de was? En kan ik de komende weken nog wel een keer lekker onder de douche? Al deze vragen spoken door zijn hoofd, hij kan er geen antwoord op bedenken.
Als het dan eindelijk ochtend is komt de verpleegkundige hem helpen met wassen. De verpleegkundige stelt dezelfde vragen als Jan. De verpleegkundige geeft aan dat ze eventueel bij Pantein thuiszorg voor hem in kan schakelen. Jan weet het allemaal niet meer zo goed. Thuiszorg, voor hem? Wat moet hij daar nu mee?
Einde van de ochtend mag Jan naar huis. De verpleegkundige heeft inmiddels thuiszorg ingeschakeld en een bed voor hem geregeld wat in zijn woonkamer wordt geplaatst. Jan is blij dat de verpleegkundige het bed geregeld heeft, hier had hij zelf nog niet aan gedacht. Hij vraagt zijn overbuurvrouw hem op te halen, ze stemt hiermee in maar geeft aan thuis niets voor hem te kunnen betekenen. Ze heeft het immers al zo druk.
De wijkverpleegkundige van de thuiszorg komt diezelfde middag nog langs voor een intake. Ze zegt dat er dagelijks iemand komt om hem in de ochtend te helpen met wassen en aankleden en in de avond om hem klaar te maken voor de nacht. Ook laat ze een folder zien, hier kan hij een warme maaltijd bestellen die aan huis bezorgd wordt. Zo kan hij toch lekker eten en heeft hij minder boodschappen nodig. Jan zegt dat de buurvrouw misschien wel bereid is een paar boodschappen voor hem mee te nemen. Op aandringen van de wijkverpleegkundige belt hij meteen even met haar. De buurvrouw geeft aan dat dit geen probleem is en is blij iets te kunnen doen. Die zelfde avond komt er een verzorgende langs en deze helpt Jan in bed.
Pantein staat voor een krachtig en betrouwbaar gezondheidsnetwerk voor alle inwoners van hoge kwaliteit, dichtbij en vertrouwd. Mensen kunnen erop vertrouwen dat ze in uitstekende handen zijn bij Pantein en dat de zorg op hen is afgestemd. Dit doen we vanuit de waarden kracht, verbinding en vakmanschap die onze organisatie typeren.
Pantein is aanwezig met een stand en medewerkers op het “Gezond leven event” op 18 mei in City Resort in Mill.
