Wà kunne wè ons eige toch druk maake, of nie dan. De krante stòn er vol mè en d’n enne spiegelt ut al moijer veur dan d’n andere.

En wà ze d’r nie allemòl bijhaole, um veur of teege te zing.
Ut trekt volle zaale...maaarrr.... beste mense wor maake we ons toch druk um, ons Gemente, word strakke en let op ming woorde, mee van de gròtste woon en werk gemeenschap van Nedderláánd want wà denkte ès strakke dieje ziejespiegel zes meter hògger word, dan kamme ze, telter mar grif op.
Mylesweerd word dan ut Kurhaus van Mill.
Kasteel Aldendriel veranderd al um de haverklap van vuruitziende eigenaars.
Fitlaand is al van naam veranderd; City Resort, heit dè nou vort, vrij vertaald Stads Toevlugtsoord en “onze” Maarte hàd ‘r vur jorre trug al kijk op.
Dè vliegtuig stu nie vur niks op poeëte en dè schip lè nie vur niks nou al int watter.
Dè word d’n “Ark van Maarte” en dur makt Hij dan rondvaarte mè ovver de Noordzieje, die kumt dan tot in de Schaijkseheij.
De Vorleweg word al dobbelbaans gemakt en de pad langs ut kanaal word strakke de uitloop plats van al die ambtenaars en narrine ès die durre intrek genòmme hebbe in kasteel Tongelaar.
Mark Rutte is al wisse pááse in d’n torre van’t kasteel. Gè kontum nie kenne want hij waar verkleeijt ès Hans de kok.
Toevallig waar ik òk in de burt um greij te brenge vur ut Pluk en Ògstfest en Gè zult ut nie gluuve ès ik ut nie zeg, mar ik zag ut òn zunne looëp.
Mark lupt hel anders ès Hans. Ut Kavelt, ut neeij uitbreidingsplan word de satelliet stad van Mill.
De startbaon van Volkel word deurgetrokke tot òn Erica.
Di neeij vliegveld heet dan òk vort “Schiphol Erica”.
De Prinsepieël worret Malieveld van Wilbertoord en Wim van Schaijk ut Rijksmuseum van Langenbom.
De Jachthoorn in Sint Hubert worret Koningklek Jagtslot en dur kunne dan die schriftgelierde unne’n Bok schiete en de Kuile word de Posbank.
Ut klòster Mariënweerd zal wer hergestigt moete worre.
Òk zulle d’r Pastoers en Pastors bij moete kamme want dur valle nog stik wà zieltjes te winne, ès ze allemòl uit De Haag nor hier tòw op aon kamme, maaarrr..., wor blijve we ‘r mè...

Hawdoe
Pietje de Grondwerker