Op 8 maart 1908 staakten textielarbeidsters in New York tegen slechte arbeidsomstandigheden. Ze maakten deel uit van de arbeidersbeweging, die opkwam voor kortere werktijden, betere werkomstandigheden en het recht om te stemmen.

Drie jaar later werd tijdens de Internationale Vrouwenconferentie in Kopenhagen 8 maart uitgeroepen tot internationale vrouwendag, de dag waarop vrouwen wereldwijd hun eisen voor gelijke rechten kunnen uiten.

Inmiddels zijn we 113 jaar verder en bestaat internationale vrouwendag nog steeds. Er zijn immers nog meer dan voldoende redenen om de aandacht te vestigen op vrouwenrechten, genderdiscriminatie en sociaaleconomische ongelijkheden. Maar ook een dag om solidariteit te tonen, prestaties van vrouwen te vieren en bewust te maken van de uitdagingen waarmee vrouwen wereldwijd worden geconfronteerd. Want vrouwen verdienen gemiddeld minder dan mannen voor hetzelfde werk, wat bijdraagt aan economische ongelijkheid. Bovendien hebben vrouwen een lagere arbeidsparticipatie dan mannen. Dat heeft invloed op hun carrièremogelijkheden en economische zelfstandigheid. Ook zijn vrouwen over het algemeen minder vertegenwoordigd in leidinggevende en bestuursfuncties en is er vaker sprake van een pensioenkloof als gevolg van arbeidsonderbreking vanwege zorgtaken.

De ongelijkheid tussen mannen en vrouwen zien we ook terug in de geweldcijfers. 73% van de Nederlandse vrouwen krijgt in haar leven te maken met seksuele intimidatie. En elke acht dagen wordt er in Nederland een vrouw vermoord. Vaak is gender het motief; een man vermoordt een vrouw omdat ze vrouw is. Deze zogenaamde femicide kent geen afkomst, sociale klasse of religie. Rolpatronen, opvattingen over mannelijkheid en vrouwelijkheid en machtsverhoudingen zijn vaak de oorzaak. 

In de aanloop naar 8 maart ga ik in gesprek met vrouwengroepen in het Land van Cuijk. Het is belangrijk om stil te staan bij wat de generaties vrouwen vòòr ons voor elkaar hebben gekregen. Maar ook om te bespreken wat er nog nodig is voor de toekomstige generatie, dicht bij huis en verder weg. Zodat meiden kunnen opgroeien in een eerlijke en veilige wereld. Dat vraagt om zelfbewustzijn, steun en solidariteit. Elke dag van het jaar en één dag in het bijzonder.

Burgemeester Marieke Moorman