Veel van mijn werk als wethouder speelt zich af in vergaderingen en dossiers. En dat is prima, want het voelt heel goed om samen met anderen te werken aan ons mooie Land van Cuijk. Maar de allermooiste momenten zijn wanneer ik buiten het gemeentehuis zie wat er écht is bereikt.
Pas bezocht ik het woningbouw- en woonzorgproject Lindebeek in Stevensbeek, van wat ooit begon als modelboerderij Lactaria. Wat een prachtig voorbeeld van hoe je samen iets bijzonders kunt neerzetten. Het rijksmonument is inmiddels grotendeels opgeknapt en blijft een waardevolle plek voor het dorp. Geen eenvoudige weg, integendeel. Maar projectontwikkelaar Theo van der Maazen heeft het aangedurfd en daarbij ook nog eens gekozen voor een toekomstbestendige en veelzijdige invulling.
Dit project heeft alles in zich: starterswoningen, woonzorgappartementen, tweekappers en zelfs ruimte voor een woongroep. Zo ontstaat een plek waar verschillende generaties en woonvormen samenkomen. En heel mooi: in de meeste starterswoningen wonen jongeren uit Stevensbeek zelf en voormalige dorpsgenoten die graag terug wilden. Ook de 28 zorgappartementen van de zorgondernemers van de Stevenshoeve zijn bedoeld voor mensen uit de directe omgeving. De grote belangstelling vanuit Stevensbeek zelf zegt al genoeg.
Wat dit project voor mij extra bijzonder maakt, is dat het dorp, en met name de dorpsraad, zélf het initiatief heeft genomen. De Lactariahoeve is daarmee niet alleen een heel mooi monument dat behouden blijft, maar ook een levendige plek die opnieuw betekenis krijgt midden in het dorp.
Wat mij tijdens het bezoek vooral opviel, was het enthousiasme van de mensen en hoe iedereen zijn en haar schouders eronder heeft gezet. Ik ben trots op de samenwerking tussen projectontwikkelaar, aannemers, zorgondernemers, inwoners en gemeente. Dit is precies waar ik het als wethouder wonen voor doe: samen bouwen aan dorpen waar mensen zich thuis voelen – nu én in de toekomst.
Wethouder Bouke van Vught
