Pietje de Grondwerker

Zoewe wier vruger zònne winkel genoemd, wor gè eigelek van alles en nog wà kond kóópe. Dor konde net ùm hen gaon, vur wà ge wouw’t, ge kwáámt áált mè iets nor buite. Soms mè hel iets anders ès wor ge vur nor binne gingt, mar gè hait teminste iets.

Diegene die dan òk nor buite kwame mè iets, kéke òk hieël blééj en ware vùral tevrééje ovver durre’n ònkóóp, òk al waart nie krek wà ze eigelek bedoelde.
Tiggeswòrrigs kijke ze duk sjagrijnig en ze kamme mè leeg háánd nor buite. Dè kumt ze hàn nie krek wà ze wouwe hebbe. Ze konne ’t wel bestelle. Dè waar vruger òk nie; ze hàn ’t,.. of ze hàn ’t nie. Dur wier nòit òvver bestelle gepròt. Nou hoefde dè eigelek òk nie want ze hàn alles; potte en panne, sluit- en knopspelde, potlòdjes, kachelpoets, blouwsel, Tante Blank schuurpapier, motteballe, trek en zinkzalf, buisman, inmaakflesse, verrassingspudding, fluitkittels, linne hemdsknòpke’s, galge, ònjeklònje, tum-tum en op de teunbank stond mestal zo’n gróóte fles mè schuimke’s en ‘n doos tjoklat kwatta’s. Dur stònde dan soldòtjes op afgedrukt, die gè kond spóóre.
’T Mòije van die winkels waar eigelek al ’t ònkamme. Gè zette oew fiets in zo’n fietserek, die de winkelier gekrigge haij van bèvurbèld Persil, dè waar dan ’n zieëpmerk.
Dan gingde nor binne dur zo’n hieël hoog deur die onder wel ope ging mar bóve gruwelek klemde en dè kwamp wer, d’r bóve zaat die zwoor bel die dan, ès gè de deur ope krigt, ès ùnne wilde te kier ging. En dan pas wis dieje winkelier detter iemest binnekwamp.
’T Vrouwke of menneke van de winkel moes mestal òk van weid kamme. Gè vroegt dan hetgeen van wà ge wouwt hebbe en dan záágde hum of heur al unne bèpòlde hoek op kijke en nò wà gerommel kwamp ie mè ’t gevroogde al òngedrage, of wàtter vur deur kon gaon. Nieje gè móógt zelf niks vatte, dè din hij of zij.
Nou ben ik al lááng niemer in unne winkel gewist en durrum goij ik is kijke ès nou begin januari die winkels hier in Mill gèopend worre en dan ben ik is benijd of dè ’t nog zouwe gù ès in dieje Winkel van Sinkel.
Un Zalig Neijoor, òk van ons M’rietje.

Haw doe
Pietje de Grondwerker