Door Elly Meijnders - Zoals beloofd word ik door de WensBus op een woensdagmorgen om 10.00 uur thuis opgehaald. Vriendelijk helpt chauffeur Wim mij met de rolstoel in de mooie bus. Geduldig had hij bij de poort op mij gewacht. Wij rijden comfortabel naar Zorgboerderij De Horst, waar ik hartelijk door Sylvia Albers, medewerkers en vrijwilligers naar de koffie wordt gebracht.

Na de koffie gaan de cliënten allemaal een eigen activiteit doen. Vrijwilliger Annie kookt op woensdag, ze maakt soep en pudding en vertelt dat cliënt Hendrik ’s morgens vroeg de piepers al geschild heeft. In de lente en zomer komt alles uit de tuin, nu kijkt ze wat er voorhanden is. Voor de lunch komen er twee verschillende soorten stamppotten. De eitjes worden door een cliënt naar binnen gebracht en er komt een datum stempel op.”Al het eten wordt op datum gestickerd omdat er verschillende vrijwilligers werken”, aldus Annie,

Jan krijgt zijn jas aangedaan door Sylvia en wordt naar de stal gebracht in zijn rolstoel. Ik neem ook een kijkje in de twee stallen. Daar wordt flink geveegd en de 30 koeien die nieuw voedsel krijgen, eten er goed van. Jos, de man van Sylvia, vertelt dat de koeien een enkele keer ook wel eens ruzie kunnen hebben. “Ze zijn nu aan het laden, straks zijn er weer twee minder. Dit zijn hoogdrachtige dames, als ze straks kalveren hebben worden ze melkkoe”, wijst hij.

Het is een beetje koud, dus als om 11 uur wordt aangekondigd dat er soep is, dromt iedereen naar binnen voor een kop warme soep. Aan een lange tafel rijgen we pinda’s voor de vogels. De zorgboerderij verkoopt voor een klein prijsje de pindastrengen en vogeltaarten.

Sylvia: “Wij hebben ook schapen en pony’s voor jong dementerenden. Zij helpen het vee te halen en te brengen. Gisteren hebben we stenen gestapeld. En ik ben erg blij dat mijn zoon Jelle nu ook meewerkt. Neen Elly, wij hebben hier geen dagelijkse sleur. Wij halen alles uit de dag wat we kunnen. En het blijft gezellig zo met z’n allen”.

En dat is het zeker, ik heb mij uitstekend geamuseerd. De ochtend is voorbij gevlogen. Prachtige instellingen die zorgboerderijen. En chauffeur Wim brengt mij met de WensBus weer veilig thuis.