Wat een enorm hartverwarmende acties worden er genomen door heel veel lieve mensen om ons heen. Een bloemetje, vorige week zelfs het Weekboeket, een appeltje voor de dorst, iets lekkers voor in de avond, een kaartje om samen te lezen of een tekening in de bus.

Het doet onze jeugd deugd en het geeft ons team de waardering die zij verdienen. Het betekent nogal wat als je zorg verleent aan een risicogroep. Als je de verantwoordelijkheid en die risico’s aangaat om te zorgen, omdat je met hart en ziel er wilt zijn voor die ander. Want ondanks alle maatregelen weten we allemaal dat niet alles is te voorkomen.

Petje af voor ons team en hun gezinnen, die achter deze keuze staan. En wat een impact ook voor de gezinnen van onze bewoners. Je kind alleen zien als je weet dat het van essentieel belang is en dat terwijl je voelt dat ze het mentaal zo zwaar hebben. Je contact minimaliseren uit liefde. Tegen je gevoel in afstand nemen, maar constant klaarstaan voor als je nodig bent op welke wijze dan ook.

Ook voor ouders in deze situatie maken wij een grote buiging. En dan onze bewoners van “de Ladder”. Geen werk en plots hele dagen thuis. Geen uitje naar de markt. Geen lunch op zaterdag met je maatje. Niet helpen in de tuin bij je ouders, geen bezoekje aan oma en geen grote broer die even met je komt stoeien. Geen knuffel, maar face-Time omdat mama nog kucht. Je hele vertrouwde wereld is plots anders en niemand kan je vertellen wanneer het duidelijk voor je wordt. Niet zomaar even naar buiten en geen mogelijkheid om de dag te breken door een uitje naar de winkel. Je sociale wereldje wat zorgvuldig is uitgebouwd, wordt plots weer zo heel klein gemaakt. Wat een aanpassingsvermogen wordt er van je gevraagd. Trots op jullie inzet en samenwerking, de kanjers. Toch.

Naast verdriet, angst en onzekerheid, ervaren we ook een groot gevoel van saamhorigheid. We amuseren ons bij een filmpje of een spelletje samen en hebben plezier bij het ophalen van herinneringen bij de koffie. We genieten voluit van een clown die ons verrast met een buitenoptreden en van, heel even, een bekend gezicht voor de raam. En al die lieve en betrokken mensen die aan ons denken en een beetje extra aandacht met ons delen, geven ons en onze kinderen een enorm grote kracht.