In de gemeente Mill en Sint Hubert is het goed toeven. Dat weten ook steeds meer mensen van buiten onze gemeente. Daarom komen er ook steeds meer nieuwe inwoners. Maar waarom kiest men voor Mill, Langenboom, Sint Hubert of Wilbertoord? Als redactie van De Neije Krant lezen we het graag. Stuur uw verhaal naar
Yolanda en Ad Wagemakers wonen sinds mei 2019 in Sint Hubert. “Wij beiden zijn opgegroeid in Nijmegen en hebben een groot deel van ons werkzame leven (38 jaar) in de regio Rotterdam doorgebracht. Altijd met het voornemen “als we met pensioen mogen gaan we terug”! Rotterdam is goed bevallen en we hebben er een mooi leven gehad, maar toen de pensioenleeftijd inzicht kwam ging het terug gaan toch kriebelen.
Zo’n 3 jaar voor onze pensioendatum keken we al rond in en rond Nijmegen, maar telkens viel het tegen. We zochten een doorleefbare woning, dus gelijkvloers kunnen wonen en slapen en het mocht best iets kleiner zijn dan onze tussenwoning in Spijkenisse (een satellietstad naast Rotterdam) waar wij woonden. Dan ga je verder kijken en tref je net voor kerst een woning aan in Sint Hubert. Volgens de makelaar stond de woning net 1 uur op Funda!, we waren er snel bij.
Sint Hubert... als Nijmegenaren kende we dat dorpje wel, varkensmesterijen en vlakbij Volkel. We zijn gaan kijken naar de woning en even de sfeer proeven van het dorp. De woning voldeed in elk geval aan de eis van gelijkvloers wonen, alleen kleiner was hij zeker niet... we waren op slag verliefd, er moest veel aan gebeuren, maar dit moest hem worden.
Van de mesterijen is in de direct omgeving niks meer over. We deden nog navraag bij buren over geuroverlast, maar die gaven al aan dat dit niet meer aan de orde is, heel treffend kregen wij te horen “jullie wonen vlakbij de Botlek, meurt dat niet dan”?.
In mei 2019 zijn we verhuisd en inmiddels beiden met pensioen en we hebben nog geen seconde spijt gehad.
Na onze verhuizing hebben we met een briefje in de bus van de buren rondom ons, onszelf voorgesteld en dat werd erg gewaardeerd. Als snel hadden wel iedereen op de koffie om nader kennis te maken en kregen te horen wat er allemaal te doen is in en om Sint Hubert. Nu we met pensioen zijn wilden we ons ook gaan inzetten voor het dorp, maar tante Corona gooit roet in het eten. Zodra er ruimte voor is gaan we eens kijken waar we ons bij aan kunnen sluiten.
Via de mensen uit het dorp krijg je ook gelijk te horen bij wie je wat kunt laten doen. De kapster, pedicure, loodgieter, keuken- en badkamerbouwer, eieren, groente en fruit, alles bij de lokale ondernemers, ze liepen in en uit en alles wordt keurig en vakkundig geregeld. Tuingrond storten?, even bij de buren vragen, “o mijn neef kan dat wel regelen”. En inderdaad binnen 2 dagen werd er 3 kuub aarde in onze tuin gestort, in de randstad ondenkbaar!
Wij hebben de juiste keuze gemaakt en voelen ons helemaal blij en thuis in Sint Hubert.”
