Foto en tekst: Rens Hubers

Op zondag 15 januari heeft Hendrik Willems uit Langenboom de leeftijd van 100 jaar mogen bereiken. Daags daarvoor vierde hij dit heuglijke feit al met zijn familie en bekenden bij de Brouwketel in Escharen, het dorp waar hij op 15 januari 1923 werd geboren, “aan de Maurik in Esteren”, zegt Hendrik.

En op zondag kwamen er maar liefst ruim 60 man uit de buurt voor Hendrik zingen. Daarna kwam burgemeester Wim Hillenaar hem feliciteren, en een ingelijste kopie van Hendrik’s geboorteacte overhandigen.

Hendrik is geboren als zevende kind van Driek Willems en Bet Jans. Hij had 3 broers en 4 zussen, waarvan er een al heel jong is overleden. Als een van de jongsten noemden ze hem weleens “een verwend menneke”, lacht Hendrik. 

Vanuit de Maurik ging hij naar de lagere school in Langenboom, want dat was dichterbij dan Escharen. “Toen waren er wel 70 kinderen in de Maurik, allemaal grote boerengezinnen”, vertelt Hendrik.

Na de lagere school volgde hij nog lessen, vooral op agrarisch gebied. 

Zijn eerste werk was bij een kleine boer, “voor 80 cent per dag, en de kost!”

Na de oorlog kwam er werk in de wederopbouw en werd Hendrik getipt om te leren metselen. Daarvoor ging hij met de fiets naar Grave en dan met een legertruck naar de rijkswerkplaats in Den Bosch. Daarna metselde Hendrik bij verschillende aannemers en heeft toen bv. ook de kerk van Bergen (Limburg) mee herbouwd.

Ondertussen leerde hij in Escharen Anna van der Burgt kennen. Liefde op het eerste gezicht? “Zo ongeveer wel”, lacht Hendrik en na een verkeringstijd van 10 jaar zijn ze 1956 getrouwd.

Ondertussen had Hendrik in Langenboom een stuk bouwgrond kunnen kopen en terwijl ze daar in een schuurtje gingen wonen bouwden ze hun eigen huis. “Ik gooide de stenen naar boven en Anna ving ze daar op de steiger op!”

Achtereenvolgens werden de kinderen Riky, Geert en Miriam geboren. 

De kost werd verdiend in de bouw, maar ook met kippen en nertsen. Later gingen ze ook kerstbomen kweken en verkopen, “de eerste voor 3 gulden, en dan kregen ze er nog koffie bij”, zegt Hendrik.

Later kwamen ze zelfs met een vrachtwagen uit Amsterdam om kerstbomen te halen.

De kinderen zijn uitgevlogen naar Mill en Escharen en inmiddels zijn er 7 kleinkinderen en 4 achterkleinkinderen, en hoopt Hendrik dit jaar nog 2 achterkleinkinderen te mogen verwelkomen.

Hendrik laat een boekje zien over de buurt. “Ik heb alles verteld, Anna heeft het opgeschreven en later is het door de kinderen uitgetypt”, zegt hij.

In 2018, een paar jaar na hun diamanten huwelijksfeest is Anna helaas overleden. Hendrik is in hun huis blijven wonen en dat gaat prima met de nodige hulp van de kinderen, die vlakbij wonen.

Als het weer het toelaat maakt hij nog steeds dagelijks een wandelingetje. Maar ook binnen vermaakt hij zich goed, bv. met lezen en een muziekzender op televisie. 

De Gelderlander en de Neije Krant worden door Hendrik ook nog steeds gelezen.

Wat Hendrik heeft gedaan om 100 jaar te worden? “Niet te hard werken”, lacht hij. “En ik was altijd graag buiten bezig. En van roken werd ik zo ziek dat ik het nooit meer heb gedaan.” 

Hendrik Willems, een contente mens van 100 jaar, die nog volop, en met veel humor, kan vertellen over hoe het leven in die eeuw veranderde. Een vader, opa en overgrootvader die intens geniet van zijn familie.

Als cadeau gaan ze binnenkort nog allemaal samen naar de dierentuin!