Hij kwam een pakketje afgeven en nauwelijks binnen zei hij tegen me: ‘Ze zeggen dat de wereld vergaat.’ Ik moest lachen en zei: ‘Tja, er zijn zoveel versies die de ronde doen, we gaan het zien.’ Vervolgens vertelde ik hem het volgende.
Tegen mijn kinderen zei ik vroeger als de maandelijkse sirenetest op de eerste maandag van de maand zich liet horen, iets totaal anders dan wat de overheid van ons verwacht. Niet allemaal naar binnen als er een wereldramp dreigt ons te verzwelgen maar allemaal naar buiten. Met de handen omhoog en roepen: Evolutie! Als een dergelijk ramp ons zou overvallen, volledig gestructureerd door wat voor een hogere macht dan ook, dan gebeurt iets in enkele seconden. Je zou er nauwelijks weet van hebben als je in het hiernamaals aankomt ofwel in een andere sfeer/bewustzijn overgaat. Je wilt als mens toch niet alleen overblijven in de catastrofe van helemaal opnieuw beginnen in een bijna volledig verwoeste aarde? Tenminste ik niet, maar dat kan ook aan mijn leeftijd liggen. En aan het gegeven dat ik niet bang ben voor de dood omdat deze voor mijn geest en ziel niet bestaat.
In eerste instantie kwam, laten we het ’t alternatieve circuit noemen, met allerlei waarschuwingen dat het einde der tijden is aangebroken. Nu heeft de reguliere media het ook ter hand genomen. Niet direct van oorlog maar wel van het uitvallen van gas, licht, water en allerlei voorzieningen die we in het dagelijks leven nodig hebben. Het ene doemscenario na het anderen bereikt de mensheid en het angst zaaien gaat de media zoals gewoonlijk zeer goed af. Angst is immers macht en het verkoopt ook nog eens goed. Want dan hebben we weer van alles nodig om ons tegen ‘het kwaad’ te beschermen. ‘Ik doe er niet aan mee’ zei degene die mijn pakje bezorgde. Helaas hadden we geen tijd om hier wat dieper op in te gaan maar angst heerst inderdaad over de wereld en daar moeten we, mijns inziens, ons niet door laten inpakken.
Later heb ik over dit onderwerp een gesprek met een goede vriendin die net als ik niet weet hoe dit staaltje provocatie van heb ik jou daar, zal aflopen. Dat het bewustzijn van de mens een upgrade moet is me wel duidelijk. Steeds meer mensen houden zich bezig met wat een mens feitelijk is, en hier überhaupt doet op deze aardkloot. Zijn we hier per ongeluk beland of met een doel? En wie help ons in hemelsnaam moeten we dan toch kijken naar het geloof? Een God, een bron buiten en in onszelf? Andere wezens, intelligenties of bewustzijn met wel of geen vorm? Of toch maar eens kijken of we bij een diepere vorm van weten, van voelen kunnen komen. We zijn immers allemaal zonen en dochters voortkomend uit de bron. Weliswaar met een zware jas vol angst aan maar wie of wat heeft ons dat aangedaan? De ander? Wij zelf? Onder beïnvloeding van en waarom? Om ons klein en angstig te houden? Of te groot? Want laten we alstublieft niet te veel verbeelding en hoogmoed krijgen want dan slaan we ook weer door. De middenweg zoeken en als observeerder, zoals Eckhart Tolle zo mooi zegt, in het leven leren staan. We zijn niet onze gedachten, niet onze gevoelens, dus laten we ons hier dan ook niet door laten overweldigen. ‘Iedere dag lachen’ zei mijn pakketbezorger en daar ben ik het mee eens. Bepaalde gebeurtenissen zijn niet tegen te houden al doen we hier nog zo ons best voor. In dat opzicht vergaat (veranderd) iedere dag wel een stukje wereld. En deze zijn, hoe moeilijk te bevatten ook, wellicht nodig om ons op een andere manier te laten denken en in het leven te doen staan.
Tilly Gerritsma, Mill
