Wat een spannende tijd voordat mijn schoondochter ging bevallen. Omdat ze diabetes heeft werd ze extra in de gaten gehouden en zou de baby eerder geboren worden. Twee weken voor de uitgerekende datum werden er uiteindelijk drie. Hé hé wat was ik zenuwachtig en ik hoefde niets te doen!
‘Deze keer heb ik er niets aan hoeven te doen’ zei ik tegen mijn zoon en die vond het maar een vreemde zin. In wezen had hij natuurlijk gelijk want als zijn vader en ik niet het voorwerk hadden gedaan en de ouders van mijn schoondochter priester en non waren geweest, hoewel, dat antwoord is eigenlijk ook niet goed. Maar goed, onze kleindochter is geboren en ik ben voor de eerste keer oma. Geweldig... ware het niet dat in de cursus die we regelmatig geven oma ( Oordelen, Meningen en Adviezen) beter thuis gelaten kan worden.
Toch zat ik op het puntje van mijn stoel toen we afgelopen week naar Lelystad waren om voor Fabuleus een oefenles te geven. Ik kon voor het eerst mijn nieuwe rol aangeven als oma en dat was weer eens wat anders als casemanager, bemiddelaar, mantelzorger etc. Zomaar gratis en voor niets een nieuwe rol en ik hoop dat ik daar veel plezier van ga krijgen.
Iedere geboorte, en dit woord kunnen we op talloze manieren gebruiken en inzetten, is feitelijk een wonder. Vanuit een zaadje en een celletje ontstaat leven. Een celletje is niets zonder het zaadje en andersom geldt dat natuurlijk ook. En onze gedachten, waar komen die vandaan, waar worden die geboren? In de hersenen, het (on)bewustzijn en/of daar buiten ergens in de kosmos en hebben wij hier zonder dat we dit bewust weten verbinding mee. De geboorte van een boom, een liedje, een schilderij, een nieuw idee. Waar komt alles vandaan en hoe ontstaat het precies en ook belangrijk waarom en waarvoor.
Het is prachtig om te zien dat mijn zoon en schoondochter zo’n mooie en nieuwe rol hebben gekregen: mama en papa. Beide hebben een andere stem als ze liefdevol tegen hun dochtertje aan het praten zijn. Vreemd is het, dat je opeens niet meer volwassen praat maar een eigen soort taaltje ontwikkeld, geen idee waarom. Met de bedoeling dat de baby dat leuk vindt, begrijpt wellicht? Totdat er een baby zal zeggen: ’hé doe eens normaal, je kunt ook wel gewoon tegen me praten’ maar dat zal niet gebeuren. Dus brabbelen en kirren we er lustig op los totdat we zelf denken het hoeft niet meer. Ik ben heel benieuwd wat dit mooie kleine meisje mijn zoon en schoondochter komt leren en ik ben benieuwd wat mijn zoon en schoondochter haar kunnen leren. En wat kan ik leren en de rest van de familie en wat zouden we haar kunnen geven? Een nieuwe geboorte, een mooie spannende tijd met vele leer en genietmomenten.
Behalve als er weer eens problemen zijn met mijn computer en er een e-mail adres, waar ik ook naar moet kijken, ineens verdwenen is en de computer net doet alsof dit er nooit geweest is. Ik kan ook niets aanmaken, dus het adres opnieuw geboren laten worden. Niks nieuwe geboorte, weg is weg. Lang leven de computer als hij het doet maar o wee als ik per ongeluk, want ik ben bang dat ik het weer zelf gedaan heb, ergens verkeerd heb opgedrukt. En mijn zoon die durf ik deze keer ook niets meer te vragen want hij heeft al twee maal ingegrepen. Een nieuwe geboorte... een nieuwe computer? Ik moet hier nog even heel zwaar over nadenken.
Tilly Gerritsma
Mill
