In Langenboom is een breed gedragen creatieve, innovatie beweging op gang gekomen om invulling te geven aan de eigen toekomst.
De aanleiding van alle beweging in Langenboom is de sluiting van de kroeg, het einde van het bijna 100 jarige horeca-tijdperk van de familie Bens. Een bedreiging inderdaad. Maar wat wij wilden is onmiddellijk aan de bak en hier een geweldige kans van maken.
En dat is ook precies de reden waarom het zo goed is gelukt om eensgezind een "brutaal ideaal" te formuleren. We zijn eens totaal anders naar onze eigen situatie gaan kijken.
Ten eerste. Langenboom verdient het. Wij dorpsbewoners zijn boffers. Hoe heerlijk is het wonen op plekken waar het goed is gesteld met milieu, veiligheid en geluk. Ja, vandaag de dag komen dorpen misschien wat suffig over. Nee, dan die stad! Waar alles snel gaat. Snel gemaakt, snel geleverd. Bedrijven die met snelle technologische innovaties komen. Reageren op elke trend. 24/7. Altijd licht. Altijd geluid. De stad: daar gebeurt het! Heel dynamisch. Ja, dan is Langenboom andere koek. Het land van een Goei Leven. Van groene bossen en Kuulen-water, ruimte, achterom binnen, gij en wij en nie moeilijk doen. Hier kan het ook nog stil en donker zijn. Een dorp met vriendschappen die vaak levenslang duren, hun oorsprong meestal vinden op de basisschool of de sportclub vinden en die blijven bestaan, ook als mensen totaal uiteenlopende carrières bewandelen. Een dorp waar we – laten we eerlijk zijn – een groot deel van onze tijd niet zijn. We werken ergens anders, winkelen ergens anders en gaan op vakantie ergens anders. Maar waarvan je toch dat “coming home” gevoel hebt, elke keer weer als je dat dorp binnen rijdt. En dat je dan denkt: “Het zal allemaal wel. Het is heeeeerlijk hier”. Het dorp is thuis.
Ten tweede. Jongeren die voor studie of uit nieuwsgierigheid naar de stad trekken - wat we vooral moeten aanmoedigen! - zullen hun fantastische jeugd hier niet vergeten. Een deel van hen komt terug, zeker als ze aan een gezin gaan denken. De X-factor van hun dorp zit in hun hart. Hier staat niet voor niets structureel minder dan 2% van de huizen te koop, ook dankzij nieuwe inwoners die hier niet opgroeiden maar toch voor een dorpsleven hier kiezen. Wij zien met eigen ogen dat genoeg mensen graag in dorpen wonen.
Ten derde. Wie trots is op zichzelf, investeert in zichzelf. We moeten uitspreken waar we meer van willen, welke succesfactoren we willen uitbouwen. En dat hebben we gedaan. Zo is een prachtig dorpscentrum, waar we samen lief, leed en leut kunnen vieren, getekend door onze "dorpsbouwkundige" Peter Hoesbergen. En is de basis gelegd voor een Coöperatief sportief Langenboom door een voortrekkersclub van verenigingen.
Wat we te doen hebben is dus niet jammeren. Theoretici praten over “risico op dorpsleegloop” of "braindrain" maar werken dat met hun beleid zelf in de hand. Door bijvoorbeeld niet te bouwen of een generatie lang niet te investeren in dorpen. Dorpen moeten opstaan en vernieuwing afdwingen. Hoe? Door zichzelf te waarderen!
Wie hebben het gedaan? Voorzitters van verenigingen en stichtingen, gangmakers, kerk en vrije geesten zijn een groep geworden; TOP (Toekomst Overleg Partners). Opdracht: voor het dorp opties uitwerken. Doel: een warm sociaal hart realiseren en moderne sportvoorzieningen. Werkafspraken: 1. Dorpsbelang boven eigenbelang 2. Positiviteit verplicht. Nieuw: Bewust (externe) inspiratie invliegen, geen taboes, hardop dromen.
Op 3 juni om 20.00 uur is het hele dorp uitgenodigd in de Wis om de opties met elkaar te bespreken. Ruim 400 (!) dorpsbewoners hebben zich inmiddels aangemeld. Jij nog niet? Doe dit dan snel via www.langenboomverandert.nl of via een briefje in de bus in de hal van de Wis. Tot maandag 3 juni. Zin in!
