Buiten tegenover Myllesweerd stond een kraan van de firma Spierings opgesteld met in de takel op 53 meter hoogte de Hollandse driekleur van maar liefst 9 x 15 meter. Binnen in Myllesweerd waren alle stoelen van de grote theaterzaal bezet. Op het podium 62 enthousiaste muzikanten van muziekvereniging Amicitia en niet minder enthousiaste gastmuzikanten van Harmonie St. Willibrord in Mill en muziekvereniging Ons Genoegen St. Hubert. Dat alles onder leiding van dirigent John Derks.

Niet alleen traditionele melodieën bekend van de oorlogsjaren 40/45 zoals muziek van Glenn Miller, en het over bekende We’ll meet again van Vera Lyn stonden op het programma. Ook concertwerken zoals Pearl Harbour, Oblivion met een fantastische fluitsolo gespeeld door Kyara van Ras, A night like this, subliem gezongen door zangeres Maike Manon Damen en natuurlijk Land of Hope and Glory kwamen voorbij. En dat alles bijna foutloos gespeeld door het mooie grote harmonieorkest wat maar net op het podium kon.

Toon Ermers gaf in een korte maar zeer boeiende uiteenzetting het verloop van de tweede wereldoorlog in Mill en omstreken weer met operatie Market Garden en daarna de bevrijding. In een tweede voordracht bracht hij onder woorden dat vrijheid een groot goed is en niet vanzelfsprekend. Zeker vandaag de dag met de verschrikkelijke oorlog in de Oekraïne.

Voor giro 555, ten bate van de oorlogsslachtoffers in de Oekraïne, werd door de aanwezigen gul gedoneerd. Het geheel werd op bijzonder vakkundige wijze aan elkaar gepraat door presentatrice en gastvrouw van de avond Jolanda Hermans.

Voorzitter Peter van Schijndel was bijzonder trots dat het project op initiatief van de 100 jarige jubilaris Muziekvereniging Amicitia op alle fronten geslaagd was en voor herhaling vatbaar. Hij dankte het publiek voor hun aanwezigheid, Toon Ermers voor zijn boeiende voordrachten, zangeres Maike Manon Damen, Fluitiste Kyara van Ras, Presentatrice Jolanda Hermans, Dirigent John Derks, De mensen van Cultureel Centrum Myllesweerd, de muzikanten van Amicitia en last but not least al de fantastische gastspelers met de woorden in het zo bekende lied van Vera Lyn, “We’ll meet again.”