Sinds enige tijd schrijft Jan Volleberg uit Wilbertoord gedichten geïnspireerd op het nieuws. Bij deze een klein overzicht van het nieuws van januari.

Het eerste gedicht gaat over Paus Fransiscus en de vrouw die begin dit jaar in het nieuws kwamen vanwege handtastelijkheden.

Pauselijke zege
Ze stond al uren op't plein,
daar zag ze hem staan.
Ze dacht kans op contact heel klein,
toch, die vat ik aan.

Ander nieuws dat tot een gedicht leidde, was een voetbalwedstrijd tussen twee drugkartels in een Braziliaanse gevangenis, die zo uit de hand liep, dat er 16 doden te betreuren waren.

Hooligans
"Het is wat, met het voetbalgeweld heden ten dage!"
Reageerde iedereen, uit het veld geslagen.

Ander crimineel nieuws, kwam in een ander gedicht aan de orde. Een man die nog vier jaar gevangenis straf te goed had, meldde zich bij de politie, in een gestreept boevenpak.

Crimineel kostuum
Hij moest nog zitten, 'n jaar of vier.
En kwam op zijn gemakkie an.
Maar waarom persé op deze manier?
Tsja, dat is zijn pakkie an!

Ook werden deze maand op verschillende plekken bombrieven ontvangen. Dat inspireerde tot het volgende gedicht.

Bombrief
"Die brieven lijken levensecht."
Werd me door iemand geduid.
"want", zo werd er ook gezegd,
"Zelfs de postzegels zien er gelikt uit."

Ook was er veel te doen over een eventueel vuurwerk verbod. En was er heen en weer gedreigd, tussen Amerika en Iran. Deze berichten werden gecombineerd tot dit versje.

Vuurwerk
Rotterdam vuurwerkvrij, mag dat?!
En is dat niet ook iets voor Bagdad?

Het overlijden van “Meneer” Aart Staartjes, domineerde enkele dagen het nieuws. Vandaar dit gedichtje.

Bedankt
Ik krijg warme herinneringen als ik naar TV kijk.
Hij maakte van elk kinderprogramma een feestje.
Als brompot of professor uit Harderwijk.
Dat zat in de Meneer Aart van het beestje.

Deze maand werd ook bekend gemaakt dat door de stikstofcrisis, Lelystad Airport, hoogstwaarschijnlijk niet door gaat.

Airport
Ze bedachten, zonder kolder,
een vliegveld in de Flevopolder.
Maar één stikstofcrisis en terstond,
komt daar niks meer van de grond.

Als laatste nog een berichtje dat een grote glimlach op mijn mond toverde. Een Spanjaard en een Nieuw Zeelander, hadden elk aan een kant van de wereld, een boterham neergelegd, zodat er een “broodje aarde” ontstond.

Sandwich
Ik dacht ze nemen me in het ootje.
Met de aarde op een broodje.
Maar nu ik er over nadenk, zeg.
De hele wereld, in staat van beleg!

Wilt u alle gedichtjes lezen of regelmatig een gedichtje in je tijdijn zien?

Volg dan op:
Instagram: dichter_bij_het_nieuws
Twitter: dichter bij het nieuws