Begin dit jaar ben ik, Rosan Kremers, samen met mijn gezinnetje naar Spanje verhuisd. Naar Nigüelas om precies te zijn. Een dorpje aan de voet van de Sierra Nevada, niet ver van Granada.
Mijn man Christoph, ons driejarige dochtertje Poppy en ik, beginnen hier een ‘agroturismo’. Een droom die na jaren fantaseren eindelijk uitkomt. De Neije Krant vroeg me om als ‘Mills meiske’ verslag te doen van onze avonturen. De komende tijd neem ik je iedere maand mee langs al onze uitdagingen en mijlpalen.
De handen uit de mouwen
De vorige keer vertelde ik dat ons verblijf, Alquería De Los Lentos, jaren is verwaarloosd. We zijn daarom druk bezig om alles op te knappen. De daken zijn inmiddels hersteld en de elektriciteit is aangelegd. We zijn nu bezig met het plaatsen van zonnepanelen. Ook kijken we of het eeuwenoude wateraandrijvingssysteem van de graanmolen nog werkt. Het zou fantastisch zijn als we hiermee extra energie kunnen opwekken. En omdat we ondertussen wel toe zijn aan een frisse duik, wordt het zwembad opnieuw betegeld met kleine zandkleurige tegeltjes.
Ontdekkingen in het dichtgemetselde magazijn
De afgelopen vijf jaar werd Los Lentos niet bewoond. De meubels en apparatuur werden opgeslagen in een ondergrondse opslagruimte. Na een aantal inbraken, hebben de beheerders de ingang van de ruimte dichtgemetseld. We hadden geen idee wat we zouden aantreffen toen we de muur vorige week openbraken. We hoopten natuurlijk op een paar ‘schatten’. We konden ons geluk niet op toen we de ruimte binnenstapten. De handgemaakte gietijzeren tuinmeubelen stonden er nog. Ook vonden we authentieke kastjes en spiegels, een stuk of 50 oude stoelen en nog veel meer grote en kleine ontdekkingen.
De avonturen van Poppy
De verhuizing is niet alleen voor Christoph en mij een avontuur. Ook voor Poppy was het best wel spannend. Sinds een paar weken gaat ze naar de peuterklas van het lokale schooltje. Ze heeft vijf klasgenootjes: Abril, Francisco, Alvaro, Aylen en Jose Alberto.
Op 7 februari werd Poppy drie jaar. Ze vroeg of haar vriendjes Abril en Francisco ook op haar feestje mochten komen. Van Abril kreeg ze een typisch Spaans jurkje, met veel franjes en borduurseltjes. Aangezien Poppy een voorliefde heeft voor extravagante kledij en make-up, valt ze hier in Spanje niet buiten de boot. Ze past zich tot nu toe moeiteloos aan.
Spaans praten doet Poppy nog niet echt. Momenteel praat ze veel in een zelfverzonnen taaltje. Omdat ze haar klasgenootjes en de juffen niet verstaat, denkt ze waarschijnlijk dat zij dat ook doen. De taalbarrière houdt haar gelukkig niet tegen om zich te mengen in de groep. Samen met haar nieuwe vriendjes voert ze onverstaanbare, maar intense gesprekken.
Spannende weken
We bereiden ons voor op een paar hele spannende weken. Op 1 april verwachten we namelijk ons zoontje. Het verbouwen laat ik dus voorlopig aan Christoph en zijn team over. Gelukkig krijgen we extra hulp vanuit het thuisfront. Onze ouders en een aantal vrienden komen langs om ons te helpen. En dat kunnen we gebruiken. Want op zaterdag 2 mei openen we officieel onze deuren, met een grote pan paella, tapas, lokaal bier, wijn en een bandje. Dus mocht je toevallig in de buurt zijn: je bent van harte welkom!
Waar komt de naam Alquería De Los Lentos vandaan?
Deze vraag wordt me regelmatig gesteld, dus ben ik de geschiedenisboeken ingedoken. Allereerst betekent ‘alquería’ vrij vertaald ‘nederzetting’. Daarnaast woonde in Nigüelas vroeger een grote familie met de bijnaam ‘Los Lentos’, oftewel ‘De Tragen’. Door de jaren heen namen de omringende dorpen dit over. Sindsdien wordt het gebruikt als geuzennaam voor alle inwoners van Nigüelas. Je kunt het vergelijken met de ‘Germen’ en ‘Verkuskoppen’ uit Mill en Langenboom. De geuzennaam is een mooi haakje voor ons verblijf, aangezien het een plek is waar je heerlijk kunt ‘vertragen’ en tot rust komt.
Benieuwd naar ons nieuwe thuis? Volg ons op Facebook en Instagram via @alqueriadeloslentos of ga naar www.alqueriadeloslentos.com.
