Door Elly Meijnders - In de aanloop naar de rolstoelwandeling van de SWOM op donderdagmiddag, 9 juni had ik in Langenboom een gesprek met Tonny en Albert de Maeyer over hun werk als begeleider. Zij doen dit al een aantal jaren met plezier.
Tonny: “De mensen die meegaan, vinden het allemaal leuk. Zij zijn dankbaar voor zo’n mooie middag. Ik vind het zelf ook dankbaar werk en wil weer graag meedoen”.
Er waren de laatste keer in 2019 zo’n 240 mensen aan de rol en op de been. Vinden jullie het niet een te massaal gebeuren worden?
Albert schudt ontkennend zijn hoofd: “De organisatie is goed en als het weer meewerkt, is het helemaal goed. Ja, die ene keer dat wij regen hadden bij de Kuilen en dat je toen bij elkaar in de Valkhoeve met z’n allen binnen moet zitten, ja dan lijkt het wel massaal, maar over het algemeen heb ik dat gevoel niet. Wel vind ik zelf de nazit na de rolstoelwandeling belangrijk. Dan kun je elkaar beter leren kennen. De vrijwilligers bedoel ik dan met name. Ik loop dan van de een naar de ander”.
Wat vind je ervan om de leerlingen van het Merlet mee te laten doen? Wij hebben voor deze nieuwe groep weer een oefenochtend georganiseerd.
Albert: “Het is heel belangrijk om de jeugd in te schakelen om mensen in een rolstoel te duwen. De beleidsmakers in Den Haag willen ook graag dat jongeren en ouderen weer bij elkaar wonen en van elkaar leren. Het is ook beleid om mensen steeds langer thuis te houden. In Langenboom hebben wij al meerdere bijna honderdjarigen die nog thuis wonen. Zo krijgen wij meer handen aan het bed en meer handen aan de rolstoel”.
“Maar dan is het leuk als je er af en toe eens even uit kunt zoals bij de rolstoelwandeling”, zegt Tonny beslist.
