‘Kan ik even mijn hart bij je komen luchten?’ had ze gevraagd en natuurlijk mag dat. Als geen ander weet ik dat je hart luchten je ontzettend goed kan doen en zelfs noodzakelijk is. Wellicht heb ik dit in het verleden een beetje te weinig gedaan zodat er verstoppingen zijn ontstaan. Maar men is nooit te oud om te leren.

‘Ik dacht dat ik heel wat wist’ zei ze. En ik kon er niets aan doen dat ik in de lach schoot. ‘Ja serieus, ik dacht dat ik heel wat wist maar ik wist niets, echt helemaal niets. Ik heb voor mijn gevoel een spoedcursus gekregen en ik kan het maar nauwelijks behappen. Wat ik allemaal gelezen, gehoord en onderzocht heb in zoverre ik dan kan natuurlijk, heeft mijn hele wereld ondersteboven gehaald. Ik weet werkelijk niet meer wie of wat ik kan geloven. In ieder geval niet degene die het voor het zeggen hebben lijkt het wel. Heb je weleens gehoord van The Georgia Guidestones?’ Ze kijkt me aan en ik zeg dat ik hier inderdaad weleens van gehoord heb maar me er eerlijk gezegd nog niet in verdiept heb. ‘Moet je doen, moet je doen! ‘verteld ze. ‘Het is een stenen monument, opgericht in 1980 en is een soort kompas, klok en kalender. De inscripties lijken op de tien geboden en geven adviezen voor de mensheid na een wereldwijde ramp. Ze doen een beroep op milieubewustzijn, spiritualiteit, vrede en denkvermogen. In vele talen Engels, Spaans, Swahili, Hebreeuws, Arabisch, Chinees en Russisch is de boodschap opgeschreven. Tenminste dat las ik op het internet. Daar is van alles over te lezen. Zou het waar zijn wat daar geschreven is of is het om ons angst aan te jagen?’ vraagt ze vervolgens en ik stel haar een tegenvraag. ‘Laat jij je leiden door angst?’

We proberen ons te herpakken maar ze wil toch nog wat kwijt. Wederom praten we over verdeeldheid en onderdrukking die van hogerhand min of meer opgedrongen wordt. Haar kleindochter mag niet meer zwemmen omdat de moeder wegens gezondheids- en morele redenen geen vaccinatie wil. De angst van de mensen en het klakkeloos volgen van de instructies, hoe staan we hier zelf in? Het filmpje van Mark Rutten die Abraham Kuyper citeert. Waarin hij vertelt dat bij elke aanslag op de vrijheid de staat niet medeplichtig is, maar het volk dat dit heeft laten gebeuren en de kracht tot eigen initiatief verloor. Jeetje, dan gewoon geen gehoor geven aan al die malle regels die ons onderdrukken?

Het is heerlijk om van de natuur te genieten, van kinderen en kleinkinderen. Met name de kleinkinderen die nog zo heerlijk onbevangen in het leven staan. Floris (een jaar) die niet weet hoe snel hij naar mama toe moet gaan als hij ziet dat zij gebak heeft. Zodat hij heerlijk een graantje kan meepakken. Ik geniet als ik zie dat zijn mondje al smakkende geluidjes maakt alleen al bij het zien van gebak. En onze Fenna die vreselijk verschrokken is van een muis in de hal en nu niet meer alleen naar de wc durft. Want stel dat de muis… En papa die haar aanmoedigt dat ze dit echt wel kan en dat hij bij haar in de buurt blijft om over haar te waken. Gelukkig komt er binnenkort gezinsuitbreiding en krijgen ze een puppy. Ook die kan hopelijk muizen verjagen. Inmiddels ben ik ook weer een jaartje ouder ofwel wijzer geworden, dat hoop ik althans. En wie weet wordt binnenkort ons aller DNA wel opgewaardeerd en beginnen we meer van de wereld, van het spel wat gespeeld wordt, te begrijpen dan dat nu het geval is. Op naar een mooiere wereld, naar vrijheid voor iedereen, daar ga ik voor.

Tilly Gerritsma, Mill