‘Schik om niks’ daar houd ik wel van. Ofwel vreselijke melige antwoorden die eenieder kan invullen en die een lach op het gezicht toveren. Dat vind ik vaak genieten. Niet bij iedereen want je moet wel een beetje een soort gelijke humor hebben. Maar ja dat heb je gauw genoeg in de gaten. En eerlijk is eerlijk altijd ‘schik om niks’ daar wordt een mens ook niet veel wijzer van.

Ik had niet zoveel zin om te koken en dacht als ik nu eens een portie kibbeling ga halen dan heb ik daar meer als genoeg aan. Dus bij de visboer een grote portie kibbeling besteld met knoflooksaus. Ik moest dezelfde avond nog wel naar een bijeenkomst maar met de nodige ingrepen zou de knoflook hopelijk… niet blijven hangen. Een grote jongeman besteld hetzelfde als ik. ‘Jij mag wel naast me komen staan’ zei ik. Want ja ook een knoflook liefhebber, dat doet de burger goed. Ik weet niet meer precies wat de vrouw van de visboer zei, visvrouw blijf ik een vreemd woord vinden, maar het was iets met het woord samen. Samen hetzelfde? Geen idee wat ze precies zei. Voordat ik er erg in had want ik hou ervan om ad rem te reageren zei ik. ‘Ja we doen alles samen’ en gelukkig kwamen de twee laatste woorden en wat zachter uit en slikte ik ze voor mijn gevoel half in.  Jeetje, wat zou die jongeman wel denken? Nu is het wederom een voordeel dat je wat ouder bent, ’n gries kupke’ zou mijn moeder zeggen, dan tja… dan ben je gewoon niet wijzer. Maar goed de man in kwestie had gelukkig dezelfde humor en kon er wel om lachen. Even daarna werd er gevraagd wat twee jongedames die er ook stonden, wilde bestellen. En aangezien ik dacht dat ze dat niet gehoord hadden herhaalde ik de vraag. ‘Ze zijn nog even in overleg’ zei een andere klant. En aangezien ik mijn mond weer niet kon houden zei ik: Of willen jullie effe pruuve? Ook nog zo lekker op zijn Mills. Mijn jonge buurman hapte meteen en zei: ‘Dat zou leuk zijn, van alles een hapje proeven.’ Mijn reactie: ‘Totdat je vol zit en dan ...’ ‘Dan de volgende week terugkomen om te kiezen’ zei de buurman. ‘En ja dan vergeten zijn hoe het ook weer smaakt’ was mijn reactie. Nederlanders zijn immers bekend om zuinig! Schik om niks! Ja daar kan ik wel van genieten.

Waar ik ook heel erg van geniet is de mooie bos bloemen die ik gekregen heb van mijn kinderen. Ze hadden dit jaar tezamen een cadeau gekocht en schijnbaar zoveel geld verzameld dat ik naast mijn cadeau en een bos bloemen, nog tweemaal, om de maand, een mooie bos kreeg thuisgebracht. Dus geniet ik erg lang van mijn verjaardag. En ik geniet van mijn kleurrijke sokken die ik gekocht heb en die ik expres aandoe als het buiten een troosteloze dag is. Dan zelf maar het zonnetje in huis zijn. Ik geniet ook van de foto’s van mijn broer die in het bos wandelend met de hond, de mooie plaatjes met me deelt. ‘Lekker fris’ meldt hij me en ik kan het niet laten om te melden dat dit geen weer is voor mij. ‘Ik ben nog bezig met mijn winterslaap en wordt alleen af en toe wakker om wat te eten.’ Kerstmis en oud en nieuw zijn voor mijn gevoel net voorbij, de versieringen opgeruimd en naar de zolder en prins carnaval komt er al aan. Zorgcentrum Aldenhorst was er klaar voor en dat werd afgelopen zaterdag volop gevierd. Mijn moeder, geen carnaval liefhebster, zag ik volop genieten. En daar kan ook ik dan weer van genieten.

Tilly Gerritsma, Mill