De finalisten bij de competitiespelers: Rudolf en Bart

Zondag 10 januari jl. - Zaal Royal te Mill. Zoals de traditie voorschrijft, organiseerde MITAC weer de jaarlijkse tafeltenniskampioenschappen in de eerste weken van het nieuwe jaar. Dit jaar met grote belangstelling van recreanten en veel publiek.

De ochtend werd zoals de voorgaande jaren geopend met de dubbelwedstrijden, waarbij competitiespelers en recreanten gemixt werden. De competitiespelers moesten hun wedstrijdbatje dit keer in de tas laten en een campingbatje gebruiken, zodat zij geen voordeel uit hun professionele materiaal konden halen. Goed voor de recreanten, die dit keer geen last hadden van allerlei rare effectballen. Uiteraard was er weer veel hilariteit en werd er veel gelachen aan tafel. Maar sommige teams hadden toch ook hun zinnen op een prijs gezet en stonden met gespannen gezichten achter de tafel. Wat denk je van Erik van Kessel en Jurgen Bexkens, die voor meer kwamen dan alleen een lekker potje dubbelen. Zo ook Toon Verbruggen en Bart Hermanussen, die met een lach stonden te spelen, maar ondertussen wel geruisloos een finaleplaats binnenhaalden. Tussen deze twee teams werd de finale gespeeld, die verrassend naar Erik en Jurgen ging in drie games. Dat was zeker geen walk over, want de laatste game werd maar nipt gewonnen in 13 - 11. Mooie finale, heren!

Nadat het stof van de dubbelwedstrijden was neergedaald, was het ‘s middags tijd voor de enkelwedstrijden. De competitiespelers van MITAC mochten hun geluk beproeven in twee poules. Het verschil in competitieniveau werd gelijkgetrokken, doordat sommige spelers met punten voorsprong mochten beginnen. Was het in de ochtend nog lachen en kon er nog ontspannen worden gepingpongd, in de middag ging het om de knikkers.

Bij de recreanten had de organisatie vier poules opgesteld: twee poules voor de recreanten met een gemiddeld niveau en twee poules voor de gevorderden. Het waren uiteindelijk Niels Maas en Jenny van Alphen, die het in de finale bij de recreanten tegen elkaar opnamen. Beide jeugdige spelers zijn al jaren lang fanatieke deelnemers bij de MITAC kampioenschappen. Ook dit jaar gooiden Niels en Jenny hoge ogen in de finale: net als hun vaders Rudolf en Leo houden zij van aanvallend spel. Als volleerd tafeltennissers smashten Niels en Jenny er op los, met spannende rally’s. Niels wist de finale binnen te halen door in vier games te winnen van Jenny. Mooi gespeeld, we zien jullie volgend jaar graag weer terug!

Bij de gevorderden zagen we een aantal oud-leden van MITAC terugkeren. Sommigen waren nog maar net gestopt, sommigen keerden terug in het vertrouwde nest na meer dan 20 jaar afwezigheid. Wat een mooie reünie! En wat leuk om te zien, dat deze oud-leden het spelletje nog lang niet verleerd waren. Niet voor niets dus, dat uit de kruisfinales de heren Arthur Janssens en Harrie Schel als finalisten naar voren kwamen. Arthur, nog geen spat veranderd, pakte zijn kenmerkende spel weer op waar hij het meer dan 20 jaar geleden had opgeborgen in zijn sporttas. Naarmate de dag vorderde, kwam hij meer en meer in zijn oude ritme. Maar was hij wel opgewassen tegen de ervaren aanvaller Harrie? Jawel, Arthur wist de finale in drie games naar zich toe te trekken. Waarbij hij nog wel even alle zeilen moest bijzetten om met 12 - 10 in de derde game te winnen van Harrie, die werkelijk alle trucjes uit de kast haalde. Twee mannen, die graag aanvallen, wat het publiek zeer wist te waarden. Hulde voor deze mooie finale.

De finale bij de MITAC-poule was voor het eerst in de historie van de club een internationale aangelegenheid: de arena was voor de finalisten Rudolf Maas en Bartosz (Bart voor vrienden) Borowiak. Nadat het Wilhelmus en het Poolse Jeszcze Polska nie zginęła hadden geklonken, konden zij aan hun interland beginnen. En finalewaardig was de partij tussen deze twee MITAC-vrienden uit team 1! Beide heren schuwen het snelle aanvallende spelletje niet. Behoudend schuiven en prikken was er bij deze mannen niet bij: met hun kenmerkende open aanvallen mepten de heren er lustig op los. Het publiek kreeg de ene schitterende ballenwisseling na de andere voorgeschoteld. Een lust voor het oog van de echte tafeltennisfan. Uiteindelijk was het Rudolf die in drie gewonnen games, met in de laatste game een nipte 13 - 11 uitslag, wist te winnen van teamgenoot Bart. Prachtig gespeeld, heren! 

Voor de familie Maas was het een prettige zondag, met de eerste plaatsen van zoon Niels en vader Rudolf in de finale! Volgens de buren was het dan ook nog lang onrustig bij de familie Maas! Maar ook in het café bij Broer en Ineke van Thiel, waar na het lekkere buffet de derde helft werd doorgezet tot in de kleine uurtjes. Al met al weer een geslaagde dag, met een grote pluim voor de vlekkeloze organisatie!