Er zat een groepje moeders bij elkaar in de bibliotheek in Myllesweerd in Mill. Dat was een maandelijkse ontmoeting van de Mama’s met baby’s bekend als Mama Café. Er waren ook een paar kinderen die iets ouder waren en die er ook rondliepen.
Er was iemand van de verzorging die wat tips en informatie gaf in verband met de babyverzorging. Er was dus nogal wat herrie in die kleine ruimte. Maar opmerkelijk genoeg waren die baby’s allemaal heel braaf en stil. Want hun moeders hielden ze tegen de borst d.w.z. wat baby’s betreft op de allerbeste knusse zetel. Dat was heel mooi om te zien.
Ik ging even met hen allemaal een praatje maken. Ik werd gegroet met een glimlach door de mensen die ik kende terwijl de anderen mij aankeken met een vraag op het gezicht; ‘wie zou dat zijn?’ Er was een Papa die wist wie ik was. Hij zei, ‘Hi James, mooi jouw hier te zien.’
Een van de Mama’s vroeg mij spontaan, ‘Ben jij ook Papa’? Dat was de leukste vraag die iemand mij ooit stelde. Ik was verrast door die vraag. Ik zei, ‘ik ben een beetje Papa door mijn roeping als pastoor.’ Het voelde in mijn gedachte leuk om Papa te zijn van die schattige baby’s.
Een zalige gedachte. Ik werd steeds blij van die vraag.
Pastoor James Joseph
