Ha eindelijk heb ik bericht van MyHeritage DNA. Uit welk ‘hout’ zou ik zijn gesneden of waar komen mijn voorouders zoal vandaan. Zou mijn voorliefde voor Engeland, de Schotse taal en tegenwoordig mijn interesse in Korea terug te zien zijn.
De uitkomst is Noord- en West Europees 46.9 procent, Engels 22.1 en 31 procent andere etniciteiten. Het blijkt dat ik voornamelijk Nederlands ben maar toch wel van vele werelddelen een graantje heb meegepikt. Ha… ik ben een wereldmens zoals ieder mens want we zijn- geen een mens, klankzuiver. Dus allemaal vriendjes van elkaar, broers en zussen, familie, al wil men ons vaak anders doen laten geloven. Vandaar de vele ruzies, oorlogen en gevechten om wat dan ook. Ik zie in het bericht dat een dochter van een nicht en een andere nicht dit onderzoek ook hebben gedaan. Ha leuk en ik kan ook nog met ze contacten. Nou dat ga ik natuurlijk even doen want dat vind ik wel leuk zo’n onverwacht cadeautje.
Een onverwacht cadeautje was ook de sneeuw waarvan met name mijn kleinkinderen genoten hebben. Ik zag al gauw de filmpjes met slee en vrolijke kindjes voorbijkomen. Zelfs kleine Lucy (7 maanden) stevig ingepakt lachte me toe terwijl haar broertje Floris haar stevig vasthield. Dat is toch genieten! Ik hoef niet zo nodig in de sneeuw, zelfs liever niet met name als het glad is. Ik geniet wel van de zijkant, van andermans sneeuwpret, dat vind ik net zo leuk.
Over Twee weken begint de carnaval en de liefhebbers kunnen zich al inlezen in de carnavalskrant die eenieder in de bus heeft gekregen. Het carnaval eindigt op woensdag 14 februari, Valentijnsdag. Dus de eventueel opgedane liefdes met carnaval kunnen gewoon door. Wat ook gewoon doorgaat is de natuur en in de winkel kom ik de narcissen, krokussen, tulpen en blauwe druifjes al tegen. In een tijdschrift lees ik dat de bloem voor het moederschap al de organen voor de baring bezit zoals de orchidee de baarmoeder vertolkt. En dat alle menselijke karaktertrekken en gedachten door bloemen worden vormgegeven. Miljoenen bloemen weerspiegelen het gevoelsleven. Ook kleur en geur kunnen wat doen bij de mens evenals vorm en uitstraling. En sommige bloemen kunnen elkaars nabijheid niet verdragen. Ik weet nog goed dat ik eens een prachtige bloemenbos kreeg waarvan een bepaalde soort na een dag al het kopje liet hangen. Bij een bos tulpen zie je ook vaak hardlopers die feitelijk de hele boel verstieren omdat de rest er anders over denkt. En wat te denken van lelies. Prachtige bloemen om te zien maar als ze wat langer staan overheerst vaak de geur of nog erger ze gaan stinken. Mijn gedachten gaan ook naar wilde bloemen die er lang niet allemaal tegen kunnen als ze naar binnen worden gehaald. En wat te denken van de klaproos in de wei, die haar blaadjes vaak al laat vallen voordat ze de vaas heeft gehaald. Die wil dus echt niet mee. Ik heb een achtertuin van likmevestje, de naam tuin bijna niet waardig omdat hij voornamelijk betegeld is. Niet mooi maar wel gemakkelijk als je niet meer zo goed uit de voeten kunt. Toch kom ik regelmatig onverwachte cadeautjes tegen, door de vogels meegebracht vermoed ik. Een vreemd soort bloem, een bijzondere graspluim, ik heb zelfs wel eens een sliert met peultjes gehad. Wellicht komt een deel ervan ook uit het vogelzaad want er wordt door de vogels allesbehalve netjes gegeten. Tafelmanieren kennen ze niet en ook daar, bij de diverse voederbronnen, heerst wel eens ruzie. Alhoewel, ik heb vogel en muis ook weleens vredig naast elkaar, van de pinda’s of het vogelvoer zien snoepen. Ik hou van samenwerken en geen ruzie, dat zullen ze vermoedelijk geweten hebben.
Tilly Gerritsma, Mill
