De zomervakantietijd zit er weer op. Jammer dat de verdiende vakantie dit jaar voor velen gepaard ging met kwakkelweer. Dat het nog erger kan, bleek op 30 augustus.
Alles veranderd voortdurend en dat is leuk en soms wat minder en soms valt het zelfs bij mij onder de categorie ramp. Een persoonlijke ramp die ik echt niet gewild heb maar onbewust over me zelf heb afgeroepen.
Als wijkverpleegkundige kom ik bij veel mensen met verschillende zorgvragen thuis. Vanuit de overheid wordt gestimuleerd dat mensen zo lang mogelijk zelfstandig thuis blijven wonen.
Je kunt op heel veel manieren je energieniveau weer een beetje opkrikken en voor mij is dat een eindje gaan fietsen. En dan het liefst in de natuur in mijn achtertuin en als het zonnetje dan ook nog wil schijnen... grandioos.
Òk ik ben èfkes op vakantie gewist, same mè ons M’rietje. Èfkes de koppe leeg make, zegge de mense dan en gè het groewt glijk, nèmmet ‘r mar van, nou kunde nog en zoewe nog mier van die goei bedoelinge.
Als u zich inspant en dat leidt tot benauwdheid en hoestbuien, is het begrijpelijk dat u lichamelijke activiteiten liever mijdt. Maar, als u chronische bronchitis of longemfyseem heeft, kortweg COPD, is het belangrijk dat uw conditie niet in een neerwaartse spiraal terechtkomt.
Pagina 152 van 181