Tilly Gerritsma

Als supervisor van de vier kittens van Poekie ben ik klaar met mijn job. De poes is gesteriliseerd wat schijnbaar castratie heet bij de dierenarts. En mijn zoon en ik hopen op rustige tijden. Geen gezeur van Poekie omdat ze naar buiten wil en schijnbaar iets te kort komt, of op zoek is naar…

Heel nieuwsgierig was ik naar het boekje Me-Time van Anne, persoonlijke coach en psycholoog. Een aantal maanden geleden hadden we elkaar wat beter leren kennen. Ze had indertijd gereageerd op een column die ik geschreven had in de Neije krant.

‘Maak je niet druk, het komt allemaal goed’ zei mijn zoon. Het is grappig dat eens in je leven de rollen worden omgedraaid. Dat jij hun steun krijgt in plaats van andersom. Als ze volwassen worden ketst steun, medeleven, begrip etc. als een pingpong bal op en neer. Afhankelijk van hoe

Toen ik het bord: Creatief fietspad, voor de eerste keer bij de kuilen zag staan, vond ik het een uitdaging om te zien welke creatieve dingen ik zou zien op dit pad. Verder dan een boom op het pad waar je links of rechts omheen kon gaan kwam ik niet. En inderdaad, soms moet je als je van het

Net wakker denk ik na over de droom die langs mijn geestesoog verdwenen is naar het niets. Heeft hij me wat te vertellen? Ik liep in een bos en zag allemaal poezen. Ook een wit zwarte vader en moeder met vier kleine jonkies. Even later moest ik door een greppel heen en ook daar lagen allemaal

Het is inmiddels drie weken geleden dat Daan opbelde dat er gezinsuitbreiding was. Poekie bleek geen kater maar een poes te zijn. Ons tienermoedertje, ze is nog geen jaar oud, heeft vier hele mooie kleine kittens.

Geen wonder dat ik er zo tegenop had gezien, zou mijn gevoel me al gewaarschuwd hebben? De tweede maar met name de derde dag was de sloper zijn naam meer dan waardig. Niet dat dit geheel zijn fout was. De bouw van mijn badkamer bleek een krioelnest te zijn van leidingen die zijn weerga niet

Het geluid van een zware auto die stopt voor mijn huis zorgt ervoor dat ik uit het badkamerraam kijk. Jeetje, dat was niet volgens schema, ik was nog niet aangekleed. Ik schoot vlug een jurk aan en jawel hoor, de bel ging.

Sinds kort loop ik in de ochtend weer een klein rondje met de nordic walking stokken die een goede vriendin me eens te leen gaf. Het is inmiddels anderhalf, wellicht twee jaar geleden. Gewapend met stokken en een brace om iedere knie, dat moet lukken! De zon heeft mij en ik vermoed de meeste

Als ik de achterdeur openmaak hoor ik de jonge meesjes al tekeergaan. Heel krachtig is hun geluid dus het moment van uitvliegen kan elk moment gebeuren. Ik ben blij dat ze nog veilig lekker warm in het nestkastje zitten. Wacht nog maar even stuur ik in gedachten naar hen toe. Het is nog veel te