Tilly Gerritsma

‘Kom dit toevallig tegen’ las ik in de app. Vervolgens zag ik een Tingeling Tilly, een zomer blond bio biertje staan. Nu lust ik zelf geen bier maar mijn zonen wel. En hoe mooi is het als zij kunnen genieten van een biertje dat naar hun moeder genoemd is. Niet letterlijk naar mij maar beslist

Met een groepje dames hadden we een paar prachtige spandoeken gemaakt voor de truckers die opkomen voor onze vrijheid. Onze creativiteit, aanmoediging en het geloof in de vrijheid van de mens hadden we op een kleurrijke manier vormgegeven. Dus hup naar Den Haag, naar het Truckers convoy

Het is een ware kunst om je energie hoog te houden als je het heerlijke warme behaaglijke bed niet uit kunt komen. Met name als het weer grijs en grauw is, je de regen tegen het raam hoort striemen en de wind hoort bulderen door de kieren. Als ik dan eindelijk zo ver ben belt Daan op en Daan

Als je vanuit een hoger bewustzijn als mens leeft dan zou je niet of nauwelijks hoeven te eten of drinken. Brahman Menor (in het verleden een bodybuilder) geeft er zelfs trainingen in en hoewel ik even in de verleiding kwam, heb ik dit toch maar losgelaten.

Als ik de spreuk van de dag lees zie ik staan: De mooiste dingen in het leven zijn geen dingen. Het zijn mensen, plaatsen, ervaringen. Het zijn gevoelens van liefde, vreugde, verbinding, begrip en plezier.

‘Mam hoeveel kerstmissen heb je al meegemaakt?’ vraagt Daan in plaats van hou oud ben je ook alweer. ‘Zijn er ook kerstdagen waar je leuke herinneringen aan hebt?’ Goh het is me nogal wat. Direct komen er van allerlei herinneringen naar boven.

Op weg naar Kerstmis waarin de kerstgedachte: Vrede voor iedereen, me erg aan het hart gaat. We gaan, is mijn stelligste overtuiging, naar een mooiere wereld toe. Maar eerst moet de oude wereld afgebroken worden en daar doen ze, de regering en de machthebbers die daar weer boven staan, hun

‘Kan ik even mijn hart bij je komen luchten?’ had ze gevraagd en natuurlijk mag dat. Als geen ander weet ik dat je hart luchten je ontzettend goed kan doen en zelfs noodzakelijk is. Wellicht heb ik dit in het verleden een beetje te weinig gedaan zodat er verstoppingen zijn ontstaan. Maar men is

Nog steeds heb ik niet alles opgeruimd en liggen er nog wat restjes op me te wachten. Klaar om weggegooid te worden. Wellicht omdat ik ze niet meer nodig heb? Omdat ik mijn leven, mijn gedachten, gevoelens en emoties begrijp? Of toch een hernieuwde kans omdat ik ze te lang niet aangekeken heb,

‘Onze overheid gaat steeds verder in haar pogingen om grip te krijgen op haar burgers. In een democratie, waarbij de macht bij het volk ligt in plaats van bij de overheid, is dit de omgekeerde wereld. In een democratie dient de overheid het volk in plaats van dat zij het beheerst’ lees ik in de