Zoewe wier vruger zònne winkel genoemd, wor gè eigelek van alles en nog wà kond kóópe. Dor konde net ùm hen gaon, vur wà ge wouw’t, ge kwáámt áált mè iets nor buite. Soms mè hel iets anders ès wor ge vur nor binne gingt, mar gè hait teminste iets.
Het is bijna kersmis en ik hoef dit jaar niets te doen. Nou ja niets... bijna niets. Ik mag voor de soep zorgen. Liefst twee soorten soep en gevulde eieren voor bij het lopend buffet.
’T waar nog mar net eint oktober toen de urste róój of géél lintjes al in de kerstbeum geknupt wiere bij de teulers van die bùmkès. Dè is eigelèk ’t zelfde ès vruger bij ons int vérkèshok, ès onze Vadder en ons Moeder op de gangpad òvver ’t schot honge te klazienere van welk vèrke ze uitkoze vùr de slacht.
Mijn laatste column voor dit jaar. Sinterklaas en zijn pieten zijn weer terug naar Spanje. Alles staat nu weer in het teken van Kerst.
Regelmatig krijg ik een pakje van de post omdat ik iets besteld heb wat in ons mooie Mill niet te verkrijgen is. Gelukkig hebben we internet en de post.
De Sint is al weer op weg naar huis met Pieten, boot en paard. Het jaarlijkse schoorsteenvegers-klusje hebben ze weer geklaard. Deze vorm van pakket-bezorgen valt nog best wel tegen. Dus hopelijk is iedereen blij met wat hij van Sint heeft gekregen.
Pagina 165 van 181