Tilly Gerritsma

Het is genieten, ik zit in een goeie vibe. Als ik beter had opgelet, had ik het eerder geweten. Als ik goed in mijn energie zit dus niet meer zoveel ’hoef te slapen en gapen i.v.m. Lyme, dan moet ik opletten dat ik mezelf niet voorbijloop. Dan trek ik weer meer de buitenwereld in op zoek naar

‘Hoe was de trouwdag van je broer?’ vroeg ze en ik moest even nadenken want het is alweer een paar weken geleden dat ze getrouwd zijn. Het was op een dinsdag 30 juli, een van de heetste dagen van de zomer. Gelukkig werd ik een paar dagen voor de trouwdag wakker met een lumineus idee. Waarom zou

‘Als morgenvoormiddag het zonnetje schijnt, nou ja, wanneer het in elk geval droog is. Dan wil ik ff een rondje rijden op de brommer en bij jou aankomen voor een koffiepauze. Wanneer je thuis bent en het uitkomt’ lees ik in het WhatsApp berichtje.

Zaterdag 29 juni, in de verte hoorde je de muziek van Bruce Springsteen in het Goffertpark, is Rob mijn ex-man en beste vriend, overgegaan.

Keuvelend over niemendalletjes komen we op het onderwerp uiterlijk vertoon. En ja, dat is me nog al wat en met name in deze tijd hebben we er allemaal min of meer last van. Is het niet dat we dit zelf beoefenen dan is het wel van de ander die dit op nummer een heeft geplaatst.

We zitten alweer bijna op de helft van het jaar 2024. In mijn tuintje zie ik de weelderige paarse bloemenzee verschijnen die gelijk een kringloop telkens weer terugkomen. En zich net als onze uitdijende gedachten en het uitdijende heelal zich verder verspreiden in mijn tuintje.

Naar aanleiding van de bijeenkomst in Myllesweerd (4 maart 2024) over drugs-en drankverslaving ben ik onlangs naar een bijeenkomst geweest van Al-Anon. Al-Anon is een zelfhulporganisatie voor vrienden, familie en partners van alcoholisten. Oorspronkelijk voor drank maar drugsverslaving valt

‘Het grootste probleem met communicatie is dat we niet luisteren om te begrijpen, maar dat we luisteren om te kunnen antwoorden’ is een tekst die ik voorbij zie komen.

Vreugde en verdriet liggen vaak heel dicht bij elkaar en wisselen elkaar af. Vreugde omdat mijn jongste zoon een engeltje op zijn schouders gehad moet hebben die hem influisterde naar zijn vader te gaan. Was hij een dag later gegaan dan was het wellicht te laat geweest. En was hij naar gene

‘Mag ik je kussen?’ hoorde ik ze zeggen. Ik wilde net de winkel uitgaan en moest inwendig lachen. Ze vroeg het niet zacht, maar gewoon met haar normale (luide) stem zodat de omgeving kon meegenieten.